عشق را آن حالت محبت و ذوق و اشتیاق گویند که شخص به غیر از محبوب و معشوق خویش چیزی را نبیند و نخواهد و قدرت این کبریت احمر چنان قوی است که می تواند همچون اکسیری وجود انسان را کیمیا کرده و تغییر حالت دهد.
همچنین رسول خدا(صلی اللّّه علیه و آله و سلم) می فرمایند :
أفْضَلُ النّاس مَنْ عَشِقَ العِبادَةَ فَعانقَها و اَحَبَّها بقَلبِه و بَاشَرَها بِجَسَدِه و تَفْرُغُ لَهَا فَهُوَ لایُبالى عَلى مَا اَصْبَحَ مِنَ الدُّنیا عَلى عُسْرٍ اَمْ عَلى یُسْرٍ.(٣)
*بهترین مردم کسى است که به عبادت عشق ورزد و قلبش مملوّ از عشق به عبادت و بدنش مشتاق آن، خود را برای عبادت فارغ گرداند. پس اورا هیچ باکی نیست که فردا را چگونه صبح نماید، به سختی یا آسانی.
اصول کافی، ج ۸، ص ۲۶۲.
#کتاب لاله ای از ملکوت
#جلد_اول صفحه ۱۹
@sheykhjafar_mojtahedi